مرجع مقالات رسمي دام و طيور

نكاتي حساس در بازه زماني به كار گيري از چربي‌ها در جيره گاوهاي شيرده : براي به كارگيري از چربي در جيره گاوهاي شيرده، مي­بايست زمان عادت پذيري حيوان را مد حيث قرار اعطا كرد . هنگامي­كه كامل كننده چربي به جيره بيش تر مي­شود، مي­بايست درصد كلسيم و منيزيم در كل جيره ارتقا يابد (كلسيم ۹/۰ تا ۱ درصد و منيزيم ۳/۰ درصد، بر شالوده ماده خشك) .

پرس پلت

بعضي پژوهش ها پيشنهاد كرده اند كه با ارتقاء اندازه چربي در جيره غذايي نياز به كلسيم به عنوان برهان صابوني كننده چربي ارتقا مي يابد(اولتجن ۱۹۷۵) .به كارگيري از چربي غيراستاندارد يا محافظت نشده منجر ارتقاء صابوني شدن كلسيم و منيزيم در شكمبه و دفع آن ها از طريق مدفوع مي شود به ازاي ارتقاء هر ۳ درصد چربي به جيره، مي بايست ۱ درصد به اندازه پروتئين غير قابل تجزيه عبوري در شكمبه افزوده شود . به عبارت ديگر به ازاي هر يك مگاكالري انرژي خالص شيرواري حاصل از چربي طولاني تر شده، ۷۲ گرم پروتئين غير قابل تجزيه در شكمبه مي­بايستي خواسته شود . حد مجاز اندازه چربي مصرفي را به طور كلي براي گاو و ساير حيوانات شيرده 5% مي باشد در جيره گاوهاي شيرده، چربي حاصل از منابع ارگانيك (علوفه­‌ها، دانه­‌هاي حبوبات، دانه­‌هاي روغني و پيه) از ۵ درصد كل چربي جيره تجاوز ننمايد . ارتقا كل چربي جيره به بيش از ۸ درصد مي­تواند هضم فيبر را كاهش داده و منجر به افت درصد چربي شير گردد . استعمال از كامل كننده نياسين كه ممكن ميباشد از دوره ي خشك آغاز گرديده باشد، بايد براي گاوهاي لبريز شير ادامه يابد . در اين حالت مصرف غذا احتمالاً بخش اعظم و احتمال بروز كتوز كمتر خواهد بود . نقش چربي در شير چربي شير داراي اهميت ترين ادغام انرژي زاي شير بوده كه خاصيت فيزيكي شير و محصول هاي آن را زير تاثير قرار مي دهد . چربي شير نشخواركنندگان داراي تعداد زيادي اسيد چرب متعدد مي‌باشد كه عمدتا در اثر متابوليسم ليپيدهاي طعام در شكمبه بوجود مي آيند . عمده اين اسيدهاي چرب به مقدار اندك در چربي شير وجود دارا هستند .چربي شير حاوي ۹۸-۹۵ درصد تري گليسريد مي باشد . در نشخواركنندگان، چكيده از اسيدهاي چرب شير در بافت پستان ساخته مي شوند و گوشه اي از چربي پلاسما منشا مي گيرند . حدود ۵۰ درصد اسيدهاي چرب شير از ليپيدهاي پلاسما منشا مي گيرندكه حدود ۸۸ درصد از اسيدهاي چرب پلاسما از خوراك و ۱۲ درصد باقي مانده نيز از اسيدهاي چرب آزاد گرديده از بافت چربي مشتق مي شوند . مقدار و ادغام چربي شير را مي بضاعت از خط مش تغيير و تحول در تركيبات خوراك زير تاثير قرار بخشيد . افزايش غلظت اسيدهاي چرب غير اشباع در جيره منجر كاهش مرحله اسيدهاي چرب اشباع و ارتقا تراز اسيدهاي چرب غير اشباع در چربي شير مي شود . متابوليسم اسيدهاي چرب غير اشباع توسط ميكروارگانيسم ها در شكمبه موجب ساخت اسيدهاي چرب ترانس (اسيد واكسينيك) و اسيدهاي لينولئيك كونژوگه مي شود كه براي سلامتي انسان موءثر مي باشند همچنين افزودن روغن ماهي به جيره گاوهاي شيرده سبب ارتقاء اسيدهاي چرب امگا-۳ در چربي شير مي شود . 
حد مجاز چربي حد مجاز مقدار چربي مصرفي را به طور كلي براي گاو و بقيه حيوان ها شيرده 5% مي باشد . البته در اينجا نيز طبيعتاً جور چربي خويش برهان انتخاب كننده است، براي مثال مصرف مواد خوراكي كه در چربي آن ها اسيدهاي چرب غير اشباع فراوان است، در تغذيه گاوهاي شيري مقدار چربي شير را كاهش مي دهد (براي مثال مصرف سيلوي ذرت و دانه ذرت در تغذيه گاوهاي شيري) . اصولاً با مصرف اسيدهاي چرب غيراشباع احتياج حيوان به ويتامين شديداً ارتقاء مي يابد بنابراين افزودن ويتامين به طعام واجب هست . مقادير زياد چربي با اسيدهاي كوتاه زنجير بروز عارضه كتوز را مساعد مي كند، مكمل چربي خالص تا 3 درصد از چربي جيره بر شالوده ماده خشك و غلظت كل چربي جيره حداكثر به 7 درصد ماده كم آب جيره محدود مي شود .